به گزارش پایگاه خبری «عصر معدن» به نقل از سنا، هفته گذشته هم‌زمان چندین محرک مهم بر رفتار بازارهای کالایی اثر گذاشت. نخست، تأخیر یا اختلال در انتشار برخی داده‌های کلان آمریکا—به‌ویژه داده‌های حساس اشتغال، تورم و شاخص‌های پیش‌نگر—فضای عدم‌قطعیت را افزایش داد و باعث شد بازارها نتوانند مسیر مشخصی برای نرخ‌های بهره و سیاست پولی ترسیم کنند. این ابهام، معمولاً به کاهش نوسان در فلزات گران‌بها و محدود شدن جریان ورود سرمایه منجر می‌شود.

در بخش انرژی، شرایط فصلی نقش تعیین‌کننده داشت. اروپا و شمال آمریکا به‌تدریج وارد دوره مصرف گرمایشی می‌شوند؛ همین موضوع باعث بالا رفتن تقاضای گاز و ایجاد انتظار برای کاهش ذخایر در ادامه ماه شد. این در حالی است که بازار نفت تصویر متفاوتی را تجربه کرد: عرضه گسترده‌تر از قبل، پیام‌های احتیاطی از سوی تولیدکنندگان بزرگ و چشم‌انداز نه‌چندان روشن تقاضای جهانی، توان رشد قیمت‌ها را محدود کرد.بازار فولاد چین نیز که آیینه‌ای از وضعیت اقتصاد صنعتی این کشور است، از ضعف بخش املاک، کندی پروژه‌های زیرساختی و سطح بالای موجودی آسیب دید و جهت‌گیری نزولی آن تقویت شد. در مقابل، بازارهای فلزات گران‌بها به‌جای واکنش‌های هیجانی، هفته‌ای آرام را سپری کردند؛ چرا که نه داده‌های کلان و نه تحولات ژئوپلیتیک محرک معناداری ایجاد نکردند.

نفت برنت

قیمت نفت برنت در هفته گذشته در سایه نگرانی‌های فزاینده از سمت عرضه و نشانه‌های تضعیف‌شده تقاضا عقب نشست. گزارش‌های مختلف از برنامه‌ریزی برخی تولیدکنندگان برای افزایش تدریجی ظرفیت تولید، بازار را نسبت به مازاد عرضه در ماه‌های آینده نگران کرد. علاوه بر این، داده‌های ضعیف‌تر از حد انتظار در شاخص‌های فعالیت اقتصادی جهانی—به‌ویژه در حوزه تولید و خدمات—نشان داد که رشد تقاضا ممکن است با سرعت قبلی پیش نرود.

از منظر معاملاتی، نفت در بیش‌تر روزهای هفته در محدوده‌ای فشرده نوسان داشت و هر بار که به سمت سطوح مقاومتی حرکت کرد با فشار فروش مواجه شد. کاهش حاشیه سود پالایشگاه‌ها و افت حاشیه‌ای در حاشیه کرک اسپردها نیز محدودیت‌های بیشتری بر قیمت ایجاد کرد.بازار نفت به‌شدت به داده‌های واقعی تولید، تغییرات صادرات برخی کشورهای کلیدی و نشانه‌های بهبود یا تضعیف فعالیت اقتصادی حساس است. در کوتاه‌مدت احتمال تداوم نوسان محدود با گرایش نزولی خفیف بیشتر است مگر اینکه ریسک‌های ژئوپلیتیک یا کاهش غیرمنتظره عرضه تعادل بازار را تغییر دهد.

گاز طبیعی

گاز طبیعی بهترین عملکرد هفتگی را میان کامودیتی‌های مورد بررسی داشت. 3 عامل اصلی این رشد را تقویت کرد: یک، تأثیرات فصلی و نزدیک شدن به دوره اوج مصرف گرمایشی؛ دو، افزایش برداشت از ذخایر و نگرانی از کاهش محسوس میزان ذخایر در هفته‌های آینده؛ و سه، رشد صادرات LNG به‌ویژه از سوی آمریکا و بالا بودن تقاضای اروپا برای واردات.پیش‌بینی‌های هواشناسی سردتر شدن هوا را در نیمه دوم ماه نوامبر تأیید می‌کنند و همین موضوع انگیزه خرید در بازارهای آتی را بالا برده است. در بازار فیزیکی نیز تقاضای برق در برخی مناطق افزایش یافته و از قیمت‌های نقدی پشتیبانی کرده است.در صورتی که الگوهای آب‌وهوایی همچنان سردتر از معمول باقی بمانند، احتمال ادامه روند صعودی وجود دارد. با این حال، هرگونه افزایش عرضه جدید یا داده‌های امیدوارکننده درباره سطح ذخایر می‌تواند شتاب رشد را تعدیل کند.

طلا

طلا بار دیگر نشان داد که در زمان نبود محرک‌های سیاسی یا اقتصادی قدرتمند، در محدوده‌ای آرام و بدون جهت مشخص معامله می‌شود. تأخیر در انتشار داده‌های کلیدی اقتصاد آمریکا باعث شد سرمایه‌گذاران نتوانند ارزیابی دقیقی از مسیر نرخ‌های بهره داشته باشند؛ همین موضوع تقاضای سفته‌بازی را پایین نگه داشت.در سمت بنیادی، طلا همچنان تحت تأثیر مستقیم دو عامل اصلی قرار دارد: بازده واقعی اوراق و شاخص دلار. در هفته گذشته هیچ‌یک از این دو متغیر تغییرات شدیدی نداشتند و همین امر موجب شد بازار طلا حرکت قابل‌توجهی را تجربه نکند.معامله‌گران چشم به انتشار داده‌های متأخر مانده و اظهارنظرهای احتمالی سیاست‌گذاران دوخته‌اند. هرگونه تغییر در انتظارات نرخ بهره می‌تواند سریعاً نوسان در بازار طلا ایجاد کند، اما تا پیش از آن انتظار می‌رود روند آرام ادامه یابد.

نقره

نقره رفتاری مشابه طلا داشت اما به دلیل ماهیت دوگانه آن—هم کالای ارزشمند و هم صنعتی—اندکی بیشتر افت کرد. کاهش برخی شاخص‌های فعالیت صنعتی، که نقره به ویژه در بخش فوتوولتائیک و تولید قطعات الکترونیک از آن اثر می‌گیرد، باعث شد فشار فروش کمی بیشتر از بازار طلا باشد.

با وجود این، بازار نقره همچنان از چشم‌انداز بلندمدت تقاضا در حوزه انرژی‌های پاک حمایت می‌شود؛ موضوعی که مانع از افت‌های بزرگ‌تر در شرایط فعلی می‌شود.

فولاد چین

بازار فولاد چین همچنان زیر سایه رکود بخش ساخت‌وساز و چشم‌انداز نامطمئن صنعت املاک قرار دارد. کاهش مصرف داخلی، سطح بالای موجودی انبارها و پایین بودن نرخ جذب پروژه‌های عمرانی، باعث شد قیمت‌ها با شیب ملایم کاهش یابند.

تحولات مربوط به پروژه‌های زیربنایی و بسته‌های حمایتی دولت چین در ماه‌های اخیر تأثیر چشمگیری بر قیمت‌ها نگذاشته و فعالان بازار نگران‌اند که بدون محرک جدی، فولاد نتواند وارد فاز تعادل صعودی شود. افت تقاضا برای سنگ‌آهن نیز نشانه دیگری از فشار سمت تولید است.